Rozdział 6

Rozdział 6

„Walka wewnętrzna”

#Wendy

W piątkowy poranek zostałam przyjęta do Medical Center jako pacjentka. Louis przywiózł mnie do szpitala, bo od wczorajszej kłótni Niall się o mnie nie odzywał. Było mi przykro, że zostawił mnie w takim momencie samą. Potrzebowałam go teraz przytulić, a on został w domu.

-Nie smuć się Wendy – powiedział Louis siedzący przy moim szpitalnym łóżku.

-Nie umiem się w tej chwili cieszyć

-Ratujesz bratu życie. Jesteś dzielna. To powód do radości

-A przy moim łóżku jesteś tylko ty. Nikt nie chciał tu przyjść. Nawet Niall – powiedziałam.

-Nie pochwalam jego decyzji – oznajmił Lou – Powinien być tu teraz z tobą

-Jestem – dobiegł do nas głos Niall’a stojącego we framudze.

-Zostawię Was samych – powiedział Lou i wyszedł z sali.

-Myślałam, że nie przyjdziesz

-Ja też – odpowiedział Niall.

-Więc co tu robisz? – spytałam go.

-Zachowałem się wczoraj jak ostatni palant. Powinienem Cię wspierać, a zostawiłem Cię samą. Obiecuję, że to się więcej nie powtórzy skarbie. Przepraszam

-Chodź do mnie – powiedziałam.

Przesunęłam się na łóżku, żeby zrobić Niall’owi miejsce. Chłopak usiadł obok nie, a ja się w niego wtuliłam. Tak bardzo go teraz potrzebowałam.

-Przepraszam słońce – powiedział Niall.

-Już dobrze. Jesteś tu ze mną i tylko to się liczy

Siedzieliśmy na łóżku w milczeniu. Byłam szczęśliwa, że mam Niall’a przy sobie. Nic więcej nie było mi w tej chwili potrzebne.

-Kocham Cię Wendy

-Wiem kochanie

Cieszyłam się obecnością ukochanego jeszcze przez jakiś czas, bo doktor Parker przyszedł, by zabrać mnie na salę operacyjną

-Doktorze Parker – zaczął Niall – Chciałbym być przy operacji Wendy

-Czy już całkiem Cię pogięło Horan? – spytał Parker – Nie ma mowy

-Będę przy niej siedział i nie odezwę się ani słowem. Proszę – powiedział Niall.

-To najgłupsza rzecz jaką w życiu słyszałem Horan – oznajmił Parker.

-Z całym szacunkiem doktorze Parker, ale będzie Pan operował moją narzeczoną. Chcę być tylko przy Wendy. Nie pisnę ani słowem

-Zgoda, ale jeśli odezwiesz się choć jednym słowem to uprzykrzę Ci życie. Każdy ropień i wrzód na tyłku będą twoje – rzucił Parker.

-Dziękuję Panu

-Carter gotowa na zabieg? – spytał mnie Parker.

-Tak – odpowiedziałam.

-Więc zaczynamy. Nie wywiń nam żadnego numeru na sali operacyjnej. Potrzebujemy Cię – powiedział Parker.

-Postaram się 

Do mojej sali przyszedł Harry, który miał dyżur w szpitalu.

-Zabiorę Cię na blok operacyjny – oznajmił szatyn.

-Super – powiedziałam.

Harry przewiózł mnie na salę operacyjną, a Niall poszedł się przebrać w szpitalny strój. Zanim mnie uśpili George przyszedł, by poinformować mnie o Luke’u. On też był już na sali operacyjnej i za chwilę mieli zacząć jego zabieg.

Niall przyszedł po kilku minutach i usiadł na krzesełku tuż przy mojej głowie. Złapał mnie a rękę i cmoknął w czoło.

-Nie idź w stronę światła Wendy

-Nie pójdę. Kocham Cię Niall. Pamiętaj o tym – powiedziałam.

-Ja Ciebie też. Nie zostawię Cię ani na chwilkę słońce

Anestezjolog podał mi narkozę, a ja zasnęłam.

***

#Niall

Wendy obudziła się godzinę po skończonym zabiegu. Poczułem ulgę, że wszystko jest z nią w porządku. 

-Witaj z powrotem księżniczko

-Hej – wyszeptała Wendy.

-Jak się czujesz? – spytałem.

-Dobrze. Co z Luke’m? – zapytała Wendy.

-Nie wiem. Chyba wszystko poszło dobrze

-Mam nadzieję, że przeszczep się przyjmie – powiedziała Wendy.

-Ja też. Chcesz wody? Pewnie zaschło Ci w ustach

-Poproszę

Wziąłem z szafki przy łóżku kubek z wodą i słomką po czym wsunąłem plastikową rurkę do ust Wendy.

-Dziękuję

-Rozmawiałem z Parkerem i powiedział, że wypuści Cię ze szpitala za kilka dni, a potem pójdziesz na zwolnienie – oznajmiłem.

-Odpocznę sobie trochę

-Wziąłbym wolne, żeby być z tobą, ale pewnie nie dadzą mi urlopu

-Nie szkodzi. Możesz przyprowadzić wózek i zawieźć mnie do Luke’a? – zapytała Wendy.

-Skarbie jesteś po operacji. Nie powinnaś wstawać z łóżka – powiedziałem.

-Proszę Niall.

-Może załatwię tobie i Luke’owi podwójną salę. Będziecie mogli dotrzymać sobie towarzystwa, gdy ja będę miał dyżur – zaproponowałem.

-Jesteś kochany

-Pielęgniarka na mnie leci, więc na pewno coś dla mnie znajdzie

-Która pielęgniarka? – spytała Wendy.

-Hayley

-Ta kręcona brunetka?

-Tak. Jest gorąca i fajna. Chyba się z nią umówię – powiedziałem.

-Nabijasz się ze mnie, prawda? – spytała moja ukochana.

-Tak – odpowiedziałem.

-Będziesz smażył się w piekle – uśmiechnęła się Wendy.

Zacząłem się śmiać w swój charakterystyczny sposób. Wendy walnęła mnie pięścią w kolano.

-To bolało – powiedziałem dalej się śmiejąc.

-Bo miało.

#Wendy

Wyszłam ze szpitala po kilku dniach. Czułam się już całkiem dobrze. Przeszczep Luke’a się przyjął co bardzo mnie ucieszyło. Miałam brata. Nawet Niall zaczął się z nim dogadywać. Było to dla mnie ważne, bo chciałam, żeby się polubili. Gdy weszłam do domu Shaggy przybiegł, by się ze mną przywitać. Sprawiał wrażenia dwa razy większego.

-Idź położyć się do łóżka, a ja zrobię kolacje – powiedział Niall.

-Leżałam przez tydzień – oznajmiłam.

-I będziesz leżała dalej

-Po co mi miesiąc zwolnienia? Mogłabym wrócić do pracy już jutro

-Jesteś stuknięta Wendy

-Być może. Co mam robić przez miesiąc w domu? Umrę z nudów

-Ze mną nie będziesz się kłóciła skarbie – powiedział Niall.

Położyłam się na kanapie, a Niall przyniósł mi koc i mnie nim okrył. Uniosłam się trochę, by chłopak mógł usiąść po czym położyłam głowę na jego kolanach. Niall zaczął bawić się moimi włosami. Uwielbiałam gdy to robił.

-Kochanie – powiedział Niall.

-Tak misiu? – spytałam.

-Może powinnaś zadzwonić do taty i zapytać go o Luke’a

-Nie chcę z nim rozmawiać. Jeszcze nie teraz. Moi rodzice to kłamcy. Pewnie odziedziczyłam po nich gen kłamstwa i przekaże go naszym dzieciom

-Mówisz o dzieciach – powiedział Niall.

-Tak. Przecież tego właśnie chcesz

-Ale ty nie jesteś gotowa. Nie jestem głupi Wendy

-Nie kłóćmy się znowu Niall

-Nie zrobimy tego

-Ile chciałbyś mieć dzieci? – spytałam.

-Trójkę – oznajmił Niall.

-Chłopców czy dziewczynki?

-Najpierw chłopca potem dziewczynkę. Trzecie może być niespodzianką. To, które polubimy najbardziej wyślemy na studia

-Mam nadzieję, że odziedziczą twój charakter – powiedziałam.

-A ja, że będą tak śliczne jak ty – oznajmił Niall.

-Pewnie, że będą śliczne. Po takich rodzicach jak my nie może być inaczej

Niall się pochylił i mnie pocałował. Kochałam go najbardziej na świecie i byłam szczęściarą, że on kocha mnie.

***

Siedziałam w sypialni na łóżku i czytałam magazyn o modzie, która zresztą nie bardzo mnie interesowała. Niall miał dyżur, więc strasznie się nudziłam. Czytałam wszystko co wpadło mi w ręce. Tak bardzo chciałam już wrócić do pracy. Ktoś zapukał do drzwi, a ja krzyknęłam:

-Proszę

Drzwi się uchyliły i zobaczyłam Louisa.

-Nie przeszkadzam? – spytał.

-Nie. Strasznie się nudzę

Lou wszedł do pokoju i usiadł obok mnie na łóżku.

-Co jest? – spytałam.

-Potrzebuje przysługi – powiedział Louis.

-Okay. O co chodzi?

-Musisz powiedzieć Niall’owi, żeby porozmawiał z Harry’m – oznajmił Lou.

-Sam mu to powiedz

-Ciebie posłucha, a mi odmówi – stwierdził Louis.

-Czemu ma pogadać z Harry’m? – zapytałam.

-Żeby mnie nie zabił

-Dlaczego Harry miałby Cię zabić?

-Bo chcę umówić się z Gemmą – oznajmił Lou.

-Wiedziałam – krzyknęłam i uniosłam ręce w górę w geście zwycięstwa.

-Nie ciesz się tak – powiedział Louis – To może być ostatnia rzecz jaką zrobię w życiu

-Harry Cię nie zabije

-Nie byłbym tego taki pewny

-Jak chcesz to ja pogadam z Harry’m – zaproponowałam.

-Dzięki, ale to męska sprawa Wendy

-No wiesz co – oburzyłam się.

-Po prostu Niall zna Harry’ego od lat i się przyjaźnią

-Okay. Porozmawiam z Niall’em – oznajmiłam.

-Dzięki Wen

-Stawiasz mi za to piwo

-Postawię Ci całą kratę piwa

-Aż tak zależy Ci na Gemmie? – zapytałam.

-Jest fajna. Nie proponowałem jej randki, bo najpierw chciałem wiedzieć co Harry o tym myśli – powiedział Louis.

-Nie będzie miał nic przeciwko

-Nie myślałem o Gemmie w ten sposób dopóki ty o tym nie wspomniałaś, gdy byliśmy w Walencji

-Nie ma za co – uśmiechnęłam się.

-Jak tam pomiędzy tobą, a Niall’em? – spytał Lou.

-Dobrze. Jestem z nim szczęśliwa. Wiem, że to ten właściwy i jedyny

-Zazdroszczę Wam. Wiecie, że chcecie ze sobą spędzić resztę życia. To słodkie – powiedział Louis

-Spotkaliśmy wiele trudności na naszej drodze, ale jakoś wybrnęliśmy. Nie wyobrażam sobie życia bez Nialla – oznajmiłam.

-Skoro się nudzisz to może coś porobimy? – zapytał Lou.

-Może ugotujemy coś dobrego na kolacje. W ten sposób zmiękczymy Niall’a – powiedziałam.

-Tak go przekonujesz do różnych rzeczy? – spytał Lou śmiejąc się.

-Nie. Zwykle przekonuje go seksem, ale teraz nie mogę tego robić, więc musimy coś ugotować

-Nie umiem gotować – oznajmił Louis.

-Ja też nie jestem w tym mistrzynią, ale coś tam potrafię. Zwykle to Niall gotuje

Zeszliśmy do kuchni i zaczęliśmy gotować. Przyrządziliśmy spaghetti i muszę przyznać, że wyszło nam ono całkiem nieźle. Mimo zarzekania się Louisa, że nie umie gotować radził sobie w kuchni całkiem dobrze. Chyba tkwił w nim kulinarny talent.

***

Niall wszedł do domu, a ja podeszłam do drzwi, żeby go przywitać. Założyłam ręce za jego szyją i pocałowałam. 

-Tęskniłam – oznajmiłam.

-Ja też. Miałem ciężki dzień w pracy

-Zrobiłam kolacje – powiedziałam, a Niall zrobił zdziwioną minę.

-Ty? – spytał zaskoczony.

-Tak ja. Z małą pomocą Louisa

-Wy i gotowanie? – zaśmiał się Niall – Chyba coś knujecie

Wyszczerzyłam zęby w uśmiechu.

-Pogadamy o tym po kolacji – powiedziałam.

Zjedliśmy kolacje i zaczęliśmy po niej sprzątać. Lou ulotnił się z domu, ponieważ nie chciał być przy mojej rozmowie z Niall’em. Miałam mu wysłać smsa, gdy będzie już po wszystkim.

-Więc co ty i Louis ode mnie chcecie? – spytał Niall.

-Musisz porozmawiać z Harry’m – oznajmiłam.

-W jakim celu?

-Lou chce umówić się z Gemmą. Obawia się jednak reakcji Harry’ego

-I słusznie – powiedział Niall.

-Pomóż przyjacielowi w potrzebie

-Mam powiedzieć mojemu najlepszemu przyjacielowi, że mój drugi przyjaciel chcę bzykać jego siostrę? – spytał Niall.

-Masz mu powiedzieć, że Louisowi zależy na Gemmie i chce z nią być – oznajmiłam.

-Jak Lou chce być z Gemmą to niech sam porozmawia z Harry’m – powiedział Niall.

-Pomóż mu. Jesteś dla Harry’ego jak brat, więc Ciebie posłucha. Zrób to dla mnie

Niall zastanawiała się przez chwile nad tym co zrobić. 

-Pogadam z Harry’m, ale nie wiem czy to pomoże Lou – powiedział.

-Dziękuję skarbie – dałam mu buziaka i się uśmiechnęłam.

-To Cię będzie drogo kosztowało księżniczko

-Będę Ci gotowała co tylko będziesz chciał, a jak już wyzdrowieje to zrobię to co będziesz chciał w sypialni

-To mi się podoba – uśmiechnął się Niall.

-------------------------------------------------------

Przepraszam za błędy.

Nowe romanse kwitną. Co sądzicie o połączeniu Louis – Gemma?

Dziękuję za Wasze komentarze, które dają mi ogromną motywacje do pisania #OneLoveNiallFF

Kocham Was bardzo mocno <3

Zapraszam na moje drugie opowiadanie – o Harry’m ;) http://www.wattpad.com/story/33569022-darkness-h-s

Buziaki :* @Mrs_Hazza94